Mijn bevallingsverhaal

Mijn bevallingsverhaal

Ik had al n aantal weken last van voorweeen. Die zakte de laatste week af en de uitgerekende datum verstreek. De datum voor de inleiding stond al gepland op maandag 6 mei. Woensdag 1mei begon het weer serieus te rommelen. Helaas in de ochtend zakte het weer af. Donderdagmiddag had ik opeens bloederig slijmverlies. De nacht die erop volgde weer gerommel maar tegen de ochtend weer afgezakt. Ik voelde de kleine minder en verloor vocht. Na het ziekenhuis gebeld te hebben moest ik langs komen. Ctg scan en inwendig onderzoek. Beide waren goed. Bloedverlies kwam door de slijmprop. Ik moest zondag terug komen voor weer een ctg scan en maandag worden ingeleid. Thuis was ik erg moe en sliep veel en lang.

Zaterdagochtend 4 mei liep ik de trap af en toen liep er een straal langs me been naar beneden zo op de grond. Me man stond toen net naast me en zag t ook. Ik heb het ziekenhuis weer gebeld en moest toen toch weer langs komen. In het ziekenhuis weer aan de ctg scan. Ik had toen wel al van die ongesteldheidskrampen. Toen ik het vertelde zei de zuster dat ze het ook zag op het scherm. Weer een inwendig onderzoek. Vochtverlies was heel waterige afscheiding met delen van de slijmprop. Ik mocht naar huis en moest verder afwachten. Nog steeds met de mededeling dat ik maandag zou worden ingeleid.
Thuis aangekomen ben ik gaan slapen. Om 16:30 werd ik wakker van een wee. Nog niet echt pijnlijk. Ging weer verder slapen. Om 17:20uur werd ik er echt wakker van en ging klokken. De weeën kwamen om de 12-15min. Wel regelmatig. Ik benuit bed gegaan en me man had al gekookt. We gingen eten. Tijdens het eten moest ik stoppen met praten en eten als de wee kwam. Ik had ook niet zo een honger. De weeën kwamen nu elke 10min. Ik heb me moeder gebeld dat we waarschijnlijk billy komen brengen. Ik ben even op de bank gaan liggen en tv gaan kijken maar dat was niet fijn. Toen ben ik gaan douchen en toen kwamen ze om de 5 a 7min. Ik hebme ouders gebeld en gezegd dat we billy nu komen brengen. Het ziekenhuis gebeld en we konden rustig die kant opkomen. Om 22:00 uur kwamen we aan in het ziekenhuis. De weeën waren al flink heftig en dacht dat ik wel ontsluiting zou hebben. Aan de ctg scan en daarna kwam de gynaecoloog toucheren. Hm, vingertop ontsluiting. Was nog aan het begin van de bevalling. Huh daar pas!!! Ik had nu al aardig pijn. Ik kreeg een prik in me been zodat ik even kon slapen. Mijn man zijn bed werd opgemaakt (in t ikazia ziekenhuis heb je kraamsuites waar je partner mag blijven slapen van de bevalling totdat je naar huis mag). Ik werd al snel suf en viel in slaap. Inmiddels was het gelukkig 5 mei. Om 01:50uur kwamen de weeën keihard door de pethidine prik heen. Ik heb opt knopje gedrukt en de zuster zei dat ik toch nog moest proberen te slapen. Slapen??? De weeën kwamen om de 3 min. Wat een pijn had ik. Ik lag voornamelijk aan de ctg scan waardoor ik me geen goede houding kon aannemen. Om 5:00 in de ochtend trok ik het niet meer. De assistent gynaecoloog kwam maar zei dat het geen nut had om te toucheren want het was toch niet veranderd. Grrrrr. Ik ben gaan douchen. Om 8:00 uur kwam er een nieuwe assistent gynaecoloog en die ging meteen toucheren. Ja hoor, 3cm ontsluiting! ! Wat was ik blij dat te horen. Ze voelde wel n blaasje ervoor en ik kreeg n inwendige echo. Het was gelukkig goed en ze ging me vliezen breken. Ik vroeg om een ruggenprik en ze gjng de anesthesist oproepen. Ik kreeg een infuus voor extra vocht en weer aan de ctg scan. Wat een pijn. Ik kon niet meer. Om 11:00 uur werd de ruggenprik eindelijk gezet. Om 11:30 werkte hij goed. Ik was in de gloria. Ben zelfs even in slaap gevallen. Inmiddels al 5cm ontsluiting. Eten kon ik niet. Om 13:00 uur moest ik een zuurstof masker op omdatbde baby niet zo lekker werd. Na n tijdje mocht hij weer af en deed ze het weer goed. Helaas zakten de weeën af. Ik kreeg weeën opwekkers. Die werd steeds wat hoger gezet. De baby vond dit niet zo fijn. Zecwisselde van hartregistratie en ik kreeg weer een zuurstof masker op. Ze werdweer stabiel. Wel kwamen er steeds meer artsen even kijken en werd er gebeld. De weeën opwekkers moesten direct uit. Haar hhartje werd niet meer stabiel en ging steeds langzamer. Toen ging het erg snel. Veel artsen in de kamer, de gynaecoloog weeënremmers gekregen en binnen 10min lag ik op de ok en waren ze al aan t snijden. Gelukkig was ik dit keer bij. Me man zat naast me. Ik werd helemaal door elkaar geschud. Ze drukte erg hardnop me buik. Toen was ze geboren. Het had niet langer moeten duren. Ze huilde vrijwel meteen. Geweldig om te horen. Ik zag haar en vond dat zo mooi (dit heb ik gemist bij me zoontje) me man mocht de navelstreng door knippen. Toen werd ze bij mij eventjes gelegd. Wat was ze mooi. Toen werd ze meegenomen en me man ging mee. Ik kon alleen maar huilen van geluk. Ik wrd dicht gehecht en daarna mocht ik meteen naar onze kraamsuites. De ruggenprik hadden ze verhoogd en ik was verdoofd tot net onder me borsten. Ik vond het erg eng. Ze hebben hem toen uitgezet en ik zou als pijnstillers morfine krijgen. Me kleine meid werd bij me gelegd. Wat was dat fijn. Haar scores waren ook goed 9/9/10. Ze werd aangelegd aan de borst. Wat was t mooi.
Einde van de middag om 18:00 uur kwam haar trotse grote broer en opaven oma kennis maken. Wat voelde ik me rijk! !

Onze dochter Fajah Elisa is geboren op 5 mei 2013 om 16:02 door middel van een spoed keizersnede geboren.
Ze woog 3570gr en was 49cm lang.

Ik ben erg blij dat onze dochter zo gezond ter wereld is gekomen. Het had anders af kunnen lopen als ze niet direct hadden ingegrepen.
Ik heb het soms wel moeilijk mee dat het weer een spoed kz is geworden. Ik heb 17 uur weeën opgevangen zonder pijnstilling en de rest met de ruggenprik. de bevalling heeft in totaal 22 uur geduurd vanaf de eerste echte regelmatige wee
tot de geboorte. Ik hoefde nog maar 3cm maar helaas niet gelukt.
Maar nu kijk ik in het wiegje naast me en ben dan zo gelukkig.
Wat een rijkdom om me heen.

Sinds woensdag zijn we thuis en heb nog kraamzorg tot dinsdag.
Billy is ook helemaal dol op fajah.